Hoe het begon

— dans & theater, New York, mijn hart volgen + Judith Bierhuizen Webdesign

Het is een uitzonderlijk warme dag — 23 augustus 1991. Ik sta met 2 koffers en met mijn rode suède jasje al zwetend op JFK airport en ik voel het. Ik ben thuis. Eindelijk.

En dat is best apart. Nooit eerder voet gezet op Amerikaanse bodem — nooit eerder het gevoel gehad dat ik “niet thuis” was. Maar nu, op deze warme, nee bloedhete zomerdag, weet ik dat ik thuis ben.

Gruwelijk heet jasje

Ik trek mijn rode suède jasje uit. Mijn pronkstuk. Helemaal “ME”, en perfect voor aankomst op JFK, maar gruwelijk heet.

Ik heb het jasje ook alleen maar aan omdat mijn koffer zo barstens vol zit dat het er niet meer bij kan. Vol met een weloverwogen selectie van kleding, dans outfits en souvenirs van “thuis”. Souvenirs die mij de aankomende 12 maanden vergezellen tijdens mijn dans opleiding bij Alvin Ailey & Dance Space te New York.  JAAAAA. N.E.W. Y.O.R.K!!!

Ik heb mij goed voorbereid. Mijn nieuwe adres in blokletters op een papiertje geschreven. Ik heb mij ingelezen over het reizen per taxi, toll en tip en ik heb de eerste dollars, waarmee ik de aankomende dagen ga overbruggen in mijn portemonnee.

Cab ride

Ik kijk mijn ogen uit tijdens mijn eerste yellow cab ride. Ik heb geen flauw idee waar ik ben, maar ik kan de glimlach niet van mijn gezicht krijgen. De cab driver — nee, nog geen uber — is aardig genoeg om een gesprek met me aan te knopen. En in zijn gebrekkige Engels en in mijn nog gebrekkigere Engels heb ik mijn eerste gesprek in mijn nieuwe thuisland.

En dan zie ik het! Het is er ineens! The Manhattan Skyline! Het is echt het mooiste wat ik ooit heb gezien. Ik word er helemaal door overspoeld. Ik kijk met opwellende tranen van geluk naar deze verschijning. Manhattan! Here I come. Zo mooi!

118 W 13th

Ik kom op mijn adresje aan, 118 west, 13th street, Greenwich Village. Een top locatie, maar dat weet ik nu nog niet. Ik stap uit, geef the cabby te veel geld en loop richting the Katherine House, a women’s residence, waar een veilige kamer, warme maaltijden, nieuwe vriendinnen en vele avonden van goede gesprekken op mij wachten.

Dit is het begin van “life” in the city of (my) dreams. Ik dacht voor 12 maanden te gaan. Het zijn 20 jaren geworden.

Jaren van dansen, dansen en nog eens dansen, theater en film, hard werken, BFF’s from all over the world, vallen en opstaan, bagels en beans, opleiding na opleiding, geld en geen geld, lachen, gieren, brullen, een gebroken hart, lief en leed.

Jaren van familie en vrienden te logeren, quality time en elkaar vreselijk missen, jaren van emotionele hello’s en goodbye’s op Schiphol en jaren van het gepassioneerd en onverschrokken volgen van mijn hart en mijn dromen — met daarbij de enorme vrijheid en het gevoel van “thuis zijn”.

Nederland

Inmiddels woon ik alweer een aantal jaar in Nederland. Met de man waar ik van hou — Christian.

Ik wilde graag een gezin en moeder zijn en dat wilde ik graag in het bijzijn, en met de support, van mijn familie doen. Dat was de trigger om naar Nederland te verhuizen. Die droom om moeder te zijn is, ondanks de IVF/ICSI trajecten, helaas niet uitgekomen.

Mede door die teleurstelling, en mijn — tot op vandaag nog steeds — intense verdriet, heb ik jaren heftig geschopt tegen alles wat niet New York was. Ik heb enorm moeten wennen aan het geregelde leven in Nederland.

De eerste jaren kwaad en gekwetst geweest over het leven zonder kinderen en doodongelukkig voor ‘bazen’ gewerkt — terwijl ik ook nog eens naarstig op zoek was naar ‘het ultieme iets’ waarmee ik 20 jaar vol passie en vrijheid kon vervangen.

Mijn toekomst was ineens heel anders dat gedacht. Kinderloos, inspiratieloos en snakkend naar mijn “oude” leven.

Oh, en ik kreeg ook nog de diagnose Ziekte van Hashimoto — nou — dat was de druppel.

Met als resultaat; burn-out en re-organisatie (lees; ontslag).

1,5 jaar

Ja, 1,5 jaar heb ik zitten ‘kutten’, moest mijn Ziekte van Hashimoto medicatie ingesteld worden (OMG, wat een doffe ellende) en heb zitten balen en voelde ik mezelf mega zielig — maar nadat een lul de behanger tijdens een sollicitatie gesprek (ik weet het nog precies, het was 22 december 2014, 15:30 uur en het sollicitatie gesprek MOEST die dag want hij ging op vakantie) tegen mij zei; “Je mag de baan hebben maar ik vind je niet meer waard dan €1600 bruto per maand” — voor een werkweek van 40+ uur — explodeerde het voor mij.

WhatTheF!!!

Tot hier en geen milimeter verder. Ik ben naar huis gegaan and I cried… hard… and long…

Wat was ik in G’s name aan het doen?

Ik was zo pissed, zo ontzet en zo vernederd dat ik al stampvoetend tot de realisatie kwam dat dit het eeeeecht niet ging worden voor me. Dat voor een baas werken en mijn ‘oude’ leven vervangen en wegstoppen helemaal niét de oplossing was.

Ik moest mijn passie en mijn vuur niet vervangen en wegstoppen alsof het er nooit was geweest. HECK NO!! Ik moest mijn passie en vuur GEBRUIKEN en nieuwe vormen aan laten nemen — én ik moest stoppen met kwaad, gekwetst en teleurgesteld zijn. Want daar schoot ik al helemaal geen reet mee op.

Kwaad, gekwetst en teleurgesteld was er, is er, en het zal er eerlijk gezegd altijd nog wel zijn zijn — maar het betekende niét dat ik niet verder kon gaan. En de Ziekte van Hashimoto? Nou, daar kom ik ook niet meer vanaf — of ik het nou leuk vind of niet.

Dus, ik heb zitten tieren en zitten vloeken (ik kom oorspronkelijk uit Den Haag dus vul maar in) maar ik heb mezelf hélemaal omgeschoold — écht de volle 180 graden.

Ik wilde persé voor mezelf werken — persé mijn vrijheid VOELEN en persé mijn creativiteit laten ONTPLOFFEN — en persé op de manier die bij MIJ, mijn LEVEN en mijn BUSINESS past.

Ik wilde ook iets conreets de wereld in zetten, iets conreets maken, anderen conreet vooruit helpen, een conreet verschil maken en conreet iets doen waar zij beter, groter, mooier en krachtiger van zouden worden. En zei ik al dat ik dat conreet wil doen.

Ik ben alles gaan leren op het gebied van online ondernemen, over het bouwen van websites, webshops, online programma’s en salesfunnels. Ik ben me er zo in gaan specialiseren omdat ik WIST dat dat mij mijn vrijheid kon geven, ik mijn creativiteit daar op los kon laten én daar vervolgens mijn expertise in kon claimen.

Judith Bierhuizen Webdesign werd een feit.

Inmiddels is al mijn opgedane kennis gebundeld en heb ik verschillende programma’s ontwikkeld waarmee jij jouw prachtige website, webshop en online cursus kunt realiseren. Elk programma is zodanig opgezet dat jij — wanneer je website klaar is — volledige website vrijheid hebt. Je bent dan in staat om je website aan te passen of zelfs helemaal om te bouwen zoals jij dat wilt én wanneer jij dat wilt. Hoe GAAF is dat!

En voor mij — voor mij is elke dag creatief en elke anders, ik kan elke dag iets nieuws maken en iemand concreet helpen. En elke dag heb ik mijn felbegeerde vrijheid.

Heerlijk. Met nog steeds veel vallen en opstaan, maar wel Heer-Lijk.

Dezelfde passie en vuur die ik destijds in mijn dans en theater leven heb gestopt, stop ik nu in het ondersteunen van ondernemers.

Ik help ‘Nog Groter te Dromen’

Ik kan niet anders, that’s the way I roll. Mijn creaties moeten eruit. Ja, ik bouw websites, webshops en online programma’s. Maar dat is niet het enige. Wat ik aanvullend doe is nog gaver. Ik help go-getters, movers en dream-fetchers Nog Groter te Dromen én deze dromen om te zetten in een realiteit.

Omdat het zo fijn is wanneer iemand je helpt. Echt helpt. Niet halfbakken helpt, maar echt concreet helpt, zonder oordelen en veroordelen; om het beste uit jezelf te halen, je net even verder te duwen dan dat je zelf zou doen en om je inzichten te geven waar jij echt wat mee kan. Want alleen dan kun je Nog Groter Dromen.

Unieke plek op het internet

Elke dag kruip ik vol enthousiasme in de werkhuid van mijn klanten en elke dag kan ik hen verblijden met hun eigen, mooie, persoonlijke en unieke plek op het internet. Het plekje waar zij op hun beurt hun dromen waar kunnen maken.

Want zo zie ik het. Elke ondernemer heeft haar/zijn eigen vuur en passie. Dat moet er op een eigen, mooie, oprechte, krachtige en creatieve wijze uit komen. Want, vuur en passie laat zich simpelweg niet bedwingen of wegstoppen. Vuur en passie is ‘ons alles’ en daar moeten we gehoor aan geven. Het maakt ons mens, het is wie we zijn — het maakt ons uniek.

Nu is mijn vraag aan jou

Wat is jouw verhaal, jouw vuur en jouw passie? Heb jij jouw passie gevonden en op welke manier geef jij gehoor aan jouw dromen?

• Heb jij jouw eigen, mooie, persoonlijke, krachtige en unieke website al. Of stel je het Nog Groter Dromen steeds weer uit
• Ben je nog op zoek naar wat het vuurtje in jou aanwakkert. Of weet je het eigenlijk al, begint het nu te kriebelen en te borrelen en wil jij je dromen waarmaken

I Am Your Woman

Ben jij die go-getter, mover en dream-fetcher die een mooie, persoonlijke en krachtige website wil bouwen die bij JOU, jouw LEVEN en jouw BUSINESS past, mét een online omgeving én een webshop — I am your woman. Ik nodig je van harte uit om samen met mij jouw prachtig mooie en krachtige website en fantastische Online Business op te bouwen — waarmee jij jouw dromen kan waarmaken.

PS: en als je nog even na wilt denken, geen probleem. Maar pak dan wel hier mijn Website HOW-TO GIDS mee. Made it for you with 💖.